Dwuwodny glukonian żelazawy, wzór cząsteczkowy C12H22O14Fe·2H2O, względna masa cząsteczkowa 482,18. W żywności może być stosowany jako barwnik, wzbogacacz składników odżywczych, może pochodzić z zredukowanego żelaza i kwasu glukonowego. Glukonian żelaza charakteryzuje się wysoką biodostępnością, dobrą rozpuszczalnością w wodzie, smak łagodny i cierpki, a bardziej wzmacniający w napojach mlecznych, ale też łatwo powodować zmiany koloru i smaku potraw, co w pewnym stopniu ogranicza jego zastosowanie.
Kwas lukrecjowy jest środkiem smakowo-pieniącym pochodzącym z oddzielenia flawonoidów znajdujących się w całym ekstrakcie lukrecji z korzenia lukrecji glycyrrhiza glabra. Jest 50-100 razy słodszy od cukru, rozpuszczalny w wodzie i ma smak lukrecji. Ma dobrą stabilność cieplną, ale długotrwałe ogrzewanie może spowodować pewną degradację. Jest stabilny w zakresie ph 4–9; poniżej pH 4 mogą występować opady.
Hydroksypropylo-beta-cyklodekstryna jest wytwarzana ze skrobi w procesie konwersji enzymatycznej i wykorzystywana w przemyśle spożywczym, chemicznym, rolnictwie i inżynierii środowiska.
Chlorowodorek cysteaminy może być stosowany do produkcji kosmetyków, dodatków paszowych, leków przeciwwrzodowych, może być również stosowany do produkcji odczynnika biochemicznego i kompleksowego środka ciężkich jonów mięsa. Może reagować z enzymem ludzkiego organizmu i stabilizować jego działanie w przypadku promieniowania, dlatego może być stosowany w leczeniu syndromu popromiennego i trucizny tetraetyloołowiu. Może być wytwarzany w postaci tabletek lub zastrzyków.
Diol polikaprolaktonowy może być stosowany jako środek sieciujący materiał powłokowy lub żywicę poliuretanową, zachowuje charakterystyczną wysoką elastyczność polikaprolaktonu przy jednoczesnym uzyskaniu dużej gęstości usieciowania. Jest to nowy alkohol pentylowy, który może poprawić właściwości odporności chemicznej i cieplnej żywicy oraz spełniają wymagania połysku i trwałości powłoki poliuretanowej.
Climbazol to biały lub szarawo biały krystaliczny lub krystaliczny proszek. Łatwo rozpuszcza się w toluenie i alkoholu, ale trudno rozpuszcza się w wodzie. Jest rozpuszczalny w surfaktantach, łatwy w użyciu, bez obaw o rozwarstwienie. Odporny na jony metali, bez żółknięcia i przebarwień.