{słowo kluczowe} Producenci

Kwas alfa-liponowy to jasnożółty proszek, prawie bezwonny, kwas alfa-liponowy łatwo rozpuszczalny w benzenie, etanolu, etylu, chloroformie i innych rozpuszczalnikach organicznych. Kwas alfa-liponowy prawie nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalność w wodzie: 1 g/L (20 ℃ ) rozpuszczalny w 10% roztworze NaOH.
Kwas alfa-liponowy to koenzym występujący w mitochondriach, podobny do witamin, który eliminuje wolne rodniki, które powodują przyspieszone starzenie się i choroby. Kwas liponowy wnika do komórek po wchłonięciu przez przewód pokarmowy w organizmie i ma właściwości zarówno rozpuszczalne w tłuszczach, jak i w wodzie.

Ekstrakt z pestek winogron zawiera procyjanidynę, jest przeciwutleniaczem, przeciwutleniaczem, przeciwnowotworowym, przeciwwirusowym, przeciwzapalnym, przeciwwrzodowym i obniżającym poziom cholesterolu.

Erytorbinian sodu to biały krystaliczny proszek, lekko słony. Jest dość stabilny w powietrzu w stanie suchym. Ale w roztworze ulegnie pogorszeniu w obecności powietrza, metali śladowych, ciepła i światła. Temperatura topnienia powyżej 200 °C (rozkład). Łatwo rozpuszczalny w wodzie (17g/100m1). Prawie nierozpuszczalny w etanolu. Wartość pH 2% roztworu wodnego wynosi od 5,5 do 8,0. Stosowany jako przeciwutleniacze spożywcze, dodatki barwiące antykorozyjne, przeciwutleniacze kosmetyczne. Erytorbinian sodu może zużywać tlen w kosmetykach, redukować wysokowartościowe jony metali, przenosić potencjał redoks do zakresu redukcji i zmniejszać wytwarzanie niepożądanych produktów utleniania. Sodium erythorbate może być również stosowany jako antykorozyjny dodatek barwiący.

Żelazocyjanek potasu jest bezbarwnym kryształem, rozpuszcza się w wodzie i chłodzi ze względu na dużą absorpcję ciepła. Rozpuszcza się również w alkoholu i acetonie.

Fumaran żelazawy jest stosowany w leczeniu niedokrwistości z niedoboru żelaza (brak czerwonych krwinek spowodowany zbyt małą ilością żelaza w organizmie).

L-Leucyna stosowana jest jako infuzja aminokwasów oraz kompleksowe preparaty aminokwasowe. Do diagnostyki i leczenia dzieci z idiopatycznym wysokim poziomem cukru we krwi i zaburzeniami metabolizmu glukozy, chorobami wątroby związanymi z obniżonym wydzielaniem, niedokrwistością, zatruciami, dystrofią mięśni, poliomyelitis, zapaleniem nerwów i chorobami psychicznymi. Cukrzyca, stwardnienie naczyń mózgowych i choroby nerek związane z białkomoczem i krwiomoczem są przeciwwskazane. Nie należy obsługiwać pacjentów z wrzodami żołądka i dwunastnicy.